داستان #دمشق_شهرِ_عشق. قسمت ششم

نفسی برایم نمانده بود تا حرفی بزنم و او می‌دانست چه بلایی دورم پرسه می‌زند که با هر دو دستش دستان سعد را گرفت، او را داخل پرده کشید و با صدایی که می‌خواست جز ما کسی نشنود، زیر گوشش خواند :وهابی‌ها دنبالتون هستن، این مسجد دیگه براتون امن نیست!» 

سعد نمی‌فهمید او چه می‌گوید و من میان گریه ضجه زدم :همونی که عصر رفتیم در خونه‌اش، اینجا بود! می‌خواست سرم رو ببُره.» و او می‌دید برای همین یک جمله به نفس نفس افتادم که به جای جان به لب رسیده‌ام رو به سعد هشدار داد :باید از اینجا برید، تا خونش رو نریزن آروم نمی‌گیرن!»

ادامه داستان در ادامه مطلب.

متن کامل داستان در پیام رسان های اجتماعی تقدیم حضورتان

https://eitaa.com/dastanhaye_mamnooe

https://sapp.ir/dastanhaye_mamnooe

https://t.me/dastanhaye_mamnooe